3+1 ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΩΡΟ & ΤΟ ΑΔΕΡΦΑΚΙ
Το ανθρωπάκι μας μεγάλωσε και ανέλαβε το ρόλο της μεγάλης αδερφής. Η προσαρμογή απαιτητική αλλά στο χέρι μας και στην καλή μας διάθεση είναι να την κάνουμε καλύτερη, ώστε αυτά τα 2 ανθρωπάκια μας να γνωριστούν και να δεθούν ολοένα περισσότερο.
Με αυτήν την ανάρτηση θέλω να μοιραστώ μαζί σας 3 + 1 εκπαιδευτικά παιχνίδια που παίζουμε μαζί με την Αθηνούλα, η οποία είναι 3μιση χρονών και τον αδερφούλη της (4 μηνών) για να μοιραστούμε ώρες με γέλιο και φαντασία αλλά και να μάθουμε στον αδερφούλη μας πολλά νέα πράγματα.
Ξεκινάμε λοιπόν:
1. Παραλλαγή Κλασσικού Κυνηγητού
Η Αθηνούλα μας, πρώτα έμαθε να τρέχει και μετά να περπατάει! Οπότε, το εν λόγω παιχνίδι είναι το αγαπημένο της. Έτσι, λοιπόν παίρνουμε τον αδερφούλη ανά χείρας ή καλύτερα στην αγκαλιά και ……μιά η Αθηνά μιά εμείς οργώνουμε πάνω κάτω όλο το σπίτι προσπαθώντας ο ένας να πιάσει τον άλλον. Μόλις λοιπόν ο ένας από τους δυο πιάσει τον άλλο τότε, ο τελευταίος καλείται να κάνει έναν ήχο ζώου που θα του υποδείξει ο άλλος.
2. Τρέξε – Τρέξε με το ριλάξ
Βάζουμε τον μικρό στο ριλάξ, όπου να σημειώσω το ριλάξ δεν έχει ρόδες, και με την βοήθεια της Αθηνάς το σπρώχνουμε όντας στο πάτωμα, προσπαθώντας να τρέξουμε από δωμάτιο σε δωμάτιο για να μάθουμε στον αδερφούλη μας πως λέγεται κάθε χώρος του σπιτιού και τι μπορεί να κάνει σε κάθε έναν από αυτόν. Εννοείται με μεγάλη προσοχή και ασφάλεια για να μην γίνει κάποιο ατύχημα.
3. Γαργαλητόανατομία (ναι μια λέξη)
Ο αδερφούλης μας τρελαίνεται για γαργαληματάκι !! Έτσι, λοιπόν κι εμείς το εκμεταλλευόμαστε και μαζί με την Αθηνούλα του μαθαίνουμε τα μέρη του σώματος, κάπως έτσι:
“Θα σε γαργαλήσω, θα σε γαργαλήσω….στο πατουσάκι”,
“Θα σε γαραγαλήσω, θα σε γαργαλήσω….στην κοιλίτσα”.
4. Γυμναστική, γυμναστική κάνω εγώ με την μεγάλη αδερφή
Το παραπάνω παιχνίδι προϋποθέτει ο αδεφούλης να έχει φάει και να έχει κοιμηθεί καλά για να είναι ήρεμος. Έτσι λοιπόν τον ξαπλώνουμε στο κρεβάτι (που είναι το καλύτερό του) και ξεκινάμε με την Αθηνούλα να του κουνάμε χεράκια – ποδαράκια λέγοντάς του την φορά της κίνησης που του κάνουμε.
“Χεράκια πάνω, χεράκια κάτω”
“Ποδαράκια δεξιά, ποδαράκια αριστερά”
Όπως αντιλαμβάνεστε η έλλειψη φωτογραφιών έχει να κάνει με το ότι τα εν λόγω παιχνίδια απαιτούν την πλήρη χρήση όλων των μελών του σώματος προς αποφυγή οποιουδήποτε ατυχήματος !!!!
Τα αδερφάκια θέλουν χρόνο, χρόνο για να γνωριστούν και να εξερευνήσουν το ένα το άλλο. Το να τους λέμε εμείς απλά ότι είναι ο αδερφός/αδερφή δεν κάνει κάποιο νόημα στα ίδια. Μόνο μέσα από τις πράξεις, το παράδειγμα αλλά και το παιχνίδι τα μικρά μας ανθρωπάκια θα δουν και θα αγαπήσουν την όμορφη νέα πραγματικότητα.
Σας χαιρετώ. Να περνάτε όμορφα και να χαμογελάτε.
Ηλέκτρα
15/09/2018 at 4:24 amΜ’ αρέσουν οι ιδέες σου. Είδα κι άλλες στις φωτό σου στο ινστα. Κάτι μου λέει πως θα μου χρειαστούν σύντομα… 😉
thesmileymom
15/09/2018 at 12:42 pmΗλέκτρα μου σ’ευχαριστώ πολύ! Η αλήθεια είναι ότι όταν το μωρό πάψει να είναι απλά με ένα απλανές βλέμμα και αρχίζει να καταλαβαίνει και να συμμετέχει τότε είναι η καλύτερη στιγμή για τα μεγάλα ανθρωπάκια να καταλάβουν ότι είναι ανεκτίμητο αυτό που ζουν και μοναδικό. Και μόνο στο δικό μας χέρι είναι για να το καταλάβουν. Είμαι σίγουρη ότι κι εσείς θα τα πάτε περίφημα!!!